...είναι μακριά ο παράδεισος;

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

του γάμου...

Αγάπη μου, που θα με πας για την ασημένια επέτειο του γάμου μας;
- Στο Κανκούν μωρό μου.
- Και για την χρυσή;
- Θάρθω να σε πάρω.

- Αγάπη μου, δεν νομίζεις ότι μετά απο δέκα χρόνια σχέσης είναι καιρός να παντρευτούμε;
- Και ποιός θα μας πάρει;

Μετά απο 20 χρόνια γάμου, το ζευγάρι πάει κρουαζιέρα. Μια νύχτα με πανσέληνο βρίσκονται στο κατάστρωμα και με πολύ ρομαντική διάθεση λέει γυναίκα:
- Αγάπη μου, αν έπεφτα στη θάλασσα θα μ' έσωνες;
- Αν σου πω "ναι", θα πέσεις;

Δύο φίλοι:
- Μετά από 20 χρόνια γάμου είμαι ακόμα ερωτευμένος με την ίδια κοπέλα.
- Καταπληκτικό!
- Ελπίζω μόνο να μην το μάθει η γυναίκα μου...

- Πως πήγε η επίσκεψη στο σπίτι της φιλενάδας σου;
- Θαυμάσια, οι γονείς της είναι πολύ καλοί άνθρωποι, ευγενικοί, μορφωμένοι, το ίδιο και ο αδερφός της. Με περιποιήθηκαν με το παραπάνω. Μόνο ο άνδρας της μου έκανε μούτρα.

- Τάμαθες, ο Τάκης εξομολογήθηκε όλες τις απιστίες του στην γυναίκα του.
- Μπράβο κουράγιο.
- Ασε το κουράγιο, τι μνήμη, να λες.

Η μαμά μαλώνει τον γιό:
- Είσαι ένας τεμπέλης και ψεύτης, ίδιος ο ανεπρόκοπος ο πατέρας σου.

Ο σύζυγος:
- Μα Μαρία, εγώ δεν είμαι ούτε τεμπέλης ούτε ψεύτης.
- Δεν μιλάω για σένα...

- Γιατί σε βλέπω στενοχωρημένο;
- Ασε, παραλίγο να πατήσω την πεθερά μου.
- Τι έγινε, δεν έπιασαν τα φρένα;
- Οχι, το γκάζι.

Δύο φίλοι:
- Δε μου λές, με την γυναίκα σου το κάνετε και απο την άλλη μεριά;
- Είσαι με τα καλά σου; Για να μείνει έγκυος;



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δεν υπάρχουν σχόλια: